عینک های پرتوی هوشمند فیس بوک به طرز ناامید کننده ای آشنا هستند

داستانهای ری بان ، تلفیقی از قاب های بوز و عینک های فوری است ، با یک سوال بزرگ برای آنچه بعد از این تلاش نسل اول اتفاق می افتد.

من در سال 2009 با لپ تاپ های بررسی CNET شروع کردم. اکنون فناوری پوشیدنی ، VR/AR ، تبلت ها ، بازی ها و روندهای آینده/نوظهور را در دنیای در حال تغییر کشف می کنم. وسواس دیگر شامل جادوی ، تئاتر همهجانبه ، معماها ، بازی های تخته ، آشپزی ، بداهه و جت های نیویورک است.

عینک آفتابی داستانهای ری فیس بوک در بعضی مواقع تقریباً طبیعی است. و البته کاملاً غیر طبیعی. و همچنین بسیار آشنامن سالها است که از محصولاتی مانند این ، خاموش و روشن استفاده می کنم. به اولین عینک هوشمند فیس بوک خوش آمدید.

بعد از سالها قول عینک هوشمند ، اولین عینک فیس بوک به طرز ناامید کننده ای آشنا هستند. اینها به هیچ وجه عینک AR نیستند. آنها نمایشگرهایی در آنها ندارند. درعوض ، آنها ترکیبی از فناوری هایی هستند که قبلاً در عینک های دیگر بوده اند: آنها در آنها دوربین و میکروفن و بلندگو دارند. آنها هدفون و شیشه های دوربین در یک هستند ، و این در مورد آن است. این چیزی است که من انتظار داشتم بر اساس اظهارات انتظار اخیر مارک زاکربرگ امسال ، اما من هنوز هم تعجب کرده ام که اینها پاکت را کمی بیشتر فشار نمی دهند.

همکاری با تولید کننده عظیم عینک Essilorluxottica و طراحی ، قسمت های جالب هستند. Ray-Ban Stories یک نام عجیب و غریب برای لیوان 299 دلار (299 پوند ، 449 دلار AU) است که هم اکنون در فروشگاه های Ray-Ban در دسترس است و هفته آینده به خرده فروشانی مانند Lenscrafters می رسد. اما عینک در نام تجاری بسیار زیادی به فیس بوک اشاره نمی کند. همچنین ، آنها یک تلاش واضح برای گرفتن مشعل از عینک های مشابه با دوربین Snapchat و همچنین عینک های فعال شده با صدا مانند قاب های Bose و Amazon Echo هستند. واقعاً ، آنها تلفیقی از دو ایده هستند. و در حال حاضر ، آنها خیلی بیشتر از این نیستند ، حتی اگر فیس بوک قول دهد در محصولات آینده خیلی بیشتر پیش برود.

اما اول ، فیس بوک قرار است قلمرو حریم خصوصی را برطرف کند-نه فقط برای کسانی که ممکن است از آنها عکس گرفته شود ، بلکه برای پوشنده های این میکروفون و عینک مجهز به دوربین است. هدست های VR یک چیز هستند (و آنها بعد از یک جلسه از چهره شما خارج می شوند). عینک هایی که هر روز می پوشید ، شروع جاه طلبی بسیار بزرگتر فیس بوک برای سازنده همیشه سازنده پوشیدنی ها است و راحت تر از آن برای اکثر افراد بسیار سخت تر است.

یک طراحی براق ، و یک آشنا.

با قدم زدن در خیابان آرام حومه ام ، به آسمان نگاه می کنم. ضبط آسمان. در اطراف گوشم ، آهنگ جدید ابا را می شنوم ، من هنوز به شما ایمان دارم. این یک پایان مالیخولیایی برای تابستان است. من عینک های هوشمند Ray Ray جدید را برای پیاده روی می گیرم.

داستانهای ری بان مانند یک شروع محافظه کارانه احساس می کنند. آنها فاقد برخی از ویژگی هایی هستند که قبلاً در محصولات مشابه بوده اند. این عینک که به عنوان هدفون بدون گوش عمل می کنند ، صوتی فضایی سه بعدی مانند قاب های بوز و Airpods Pro اپل ندارند. دوربین های استریو ، در هر دو طرف لنزها ، با جلوه های AR نیز کار نمی کنند. فیس بوک در یک برنامه همراه کاملاً جدید به نام View که با این عینک ها روی تلفن شما جفت می شود ، چند ترفند مرتب سازی دارد ، اما بیشتر آنها روش استفاده از داده های عمق برای چند اثر سریع اجتماعی هستند.

و بله ، این عینک به تلفن شما احتیاج دارند. آنها اساساً لوازم جانبی تلفن هستند. من داستانهای ری بان را با یک آیفون 12 Pro آزمایش کردم. و در حالی که عینک پرتوی من دارای لنزهای عینک آفتابی است ، می توان آنها را با لنزهای قطبی و تجویزی مجهز کرد. اینها می توانند عینک روزمره من باشند. اما در حال حاضر ، واحدهای بررسی من مجهز به تجویز نشده اند ، بنابراین من هنگام پوشیدن آنها از مخاطبین استفاده کردم. این همان هفته اول من با آنها بوده است.

پرتوهای قدیمی من و عینک داستانهای ری-بان. تفاوتش را می بینی؟

طراحی عینک: تقریباً طبیعی است

این عینک ها که در چندین طرح و رنگ های مختلف لنز قرار دارند ، چشمگیر هستند زیرا به نظر می رسد تقریباً طبیعی است ، حتی بیشتر از نسخه های آمازون و بوز. داستانهای ری بان در ابتدا بی ضرر به نظر می رسند ، اما آنها هنوز هم روزمره طبیعی نیستند-بازوها ضخیم هستند و مورد شارژ آنها به ویژه فقط برای این عینک ها شکل می گیرد. و لنزهای دوربین در گوشه های قاب وجود دارد. از راه دور ، آنها نامرئی به نظر می رسند. اما از نزدیک ، لنزها به وضوح وجود دارند. خیره کننده

این چراغ هنگام ضبط ، درست در نزدیکی یکی از لنزهای دوربین در گوشه ها ادامه می یابد.

پرتوهای پرتوی که من امتحان کردم مدل Wayfarers بود ، اما دو مدل دیگر برای انتخاب وجود دارد: Round and Meteor. این ممنوعیت های سیاه براق کاملاً شبیه عینک آفتابی رینگ ممنوعیت سالهای سال و در حال سقوط ، حتی از نزدیک است. آنها احساس کمتری شبیه به فناوری و بیشتر شبیه عینک می کنند. چندین رنگ (مشکی براق ، مات سیاه ، آبی براق ، زیتون براق و قهوه ای براق) و شش لنز (G-15 سبز ، G-15 G-15 سبز ، خاکستری تیره ، آبی تیره ، آبی تیره ، شیب قهوه ای و شفاف) وجود دارد. گزینه های قطبی و انتقال وجود دارد و آنها باید با نسخه های استاندارد نیز سازگار باشند.

از بسیاری جهات ، ظاهر طبیعی این عینک مانند بزرگترین دستاورد آنها است. من دوستان و خانواده ای داشتم که تعجب می کردند که این عینک های هوشمند هستند ، حتی وقتی که در کنار من ایستاده بودند.

برای وضعیت باتری و به عنوان یک شاخص ضبط ، یک نور در داخل عینک نیز وجود دارد.

احساس همیشه (حتی اگر اینگونه نباشد)

با آشکار کردن عینک و قرار دادن آنها ، صدای کمی صدای صدای جیر جیر می شنوم. آنها متصل هستند. اگر بگویم ، "سلام فیس بوک" ، کمی چرمی ملایم در نزدیکی گوش من به نظر می رسد که به من اطلاع می دهد که گوش می دهد. همچنین ، یک چراغ LED وجود دارد که در گوشه فوقانی دید محیطی من از چشم راست من ظاهر می شود که فقط به سختی می توانم آن را ببینم. عینک وقتی می گویم "سلام ، فیس بوک" با من صحبت نمی کند. آنها فقط برای نشان دادن درک ، بوق های یا بوق های گیج شده را کمی تأیید می کنند. به نظر می رسد کمی شبیه Wall-E است.

شیشه های فیس بوک از طریق بلوتوث با استفاده از برنامه جدید View Facebook ، مانند ساعت هوشمند جفت می شوند. وقتی روی چهره من قرار می گیرند ، آنها به عنوان صدای بلوتوث برای تلفن من پیش فرض می شوند. بازوی راست عینک یک سطح لمسی است ، بنابراین می توانم برای پذیرش یا پایان تماس ها ، بازی و مکث و ردیابی آهنگ ها ، ضربه زدن به دو ضربه و سه ضربه ای ضربه بزنم. جابجایی به جلو و عقب افزایش می یابد و حجم را کاهش می دهد.

شیشه های داستانهای ری فیس بوک تقریباً طبیعی به نظر می رسند

یک دکمه دوربین فیزیکی در بالای بازوی راست وجود دارد ، بنابراین می توانم یک بار ضربه بزنم تا یک ضبط ویدیویی را شروع کنم ، یا فشار دهید و برای گرفتن عکس بگیرید. اما بین مطبوعات و عکس عکس تأخیر وجود دارد ، در حالی که ضبط ویدیو تقریباً فوری است.

گفتن "سلام فیس بوک" فقط دو ویژگی را امکان پذیر می کند: گرفتن عکس و گرفتن فیلم. من نمی توانم موسیقی درخواست کنم ، یک تماس برقرار کنم ، حجم را تغییر دهم یا کار دیگری را دستیار یا مانند الکسا انجام دهم. این به وضوح با طراحی است. من مطمئن نیستم که چقدر به فیس بوک با دستورات صوتی در حال حرکت اعتماد دارم. اما من همچنین بیش از دو دستور را دوست دارم.

فیس بوک دستورات صوتی را به طور پیش فرض در یک ورود به سیستم ضبط می کند ، که می تواند حذف شود. این دستورات صوتی توسط فیس بوک مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ، اما تنظیماتی برای انصراف از ذخیره نسخه ها وجود دارد (و دستیار صدا نیز می تواند غیرفعال شود). فیس بوک می گوید این ضبط ها به بهبود هوش مصنوعی کمک می کند ، دقیقاً مانند الکسا و دستیار و سایر محصولات صوتی. این گزارش از هر چیز دیگری که می گویم ضبط نمی کند (حداقل فکر نمی کنم).

یک دکمه شاتر روی یک بازو ، درست بالاتر از یک تاچ تاچ است که حجم آن را کنترل می کند و می تواند برای پاسخ به تماس ها و بازی/مکث استفاده شود.

کیفیت صوتی و دوربین: صرفاً خوب

داستانهای ری بان مانند هدفون بلوتوث کار می کنند و موسیقی را از گوش بلندگوهای نزدیک به گوش من پمپاژ می کنند و به روشی مشابه که Oculus Quest 2 با بلندگوها در پیشانی خود انجام می دهد. این بدان معناست که من می توانم آنها را به راحتی بپوشم ، و ماسک خود را بدون استفاده از گوشواره های گوش در هنگام مراجعه به فروشگاه ها روشن و خاموش کنم ، اما سطح صدا و کیفیت تقریباً به اندازه هدفون خوب نیست. یا حتی قاب های بوز ، که به نظر می رسد ثروتمندتر و بلندتر هستند. آنها به اندازه کافی برای گوش دادن به پادکست گاه به گاه یا برخی از موسیقی یا تماس تلفنی خوب هستند. به نظر می رسید که میکروفن های تعبیه شده برای کیفیت تماس تا آنجا که تجربه دیگران است ، از آنچه مادرم و یکی از دوستان به من گفتند ، خوب کار می کنند. این عینک دارای سه میکروفن تشکیل دهنده پرتو است که برای تماس های در فضای باز بسیار خوب کار می کردند. اما گاهی اوقات به نظر می رسد که در نزدیکی چمنزارهای چمن به پایان می رسید.

از نظر فنی ، اگر به اندازه کافی به گوشهای من نزدیک می شوید ، یا اگر در مکانی آرام ایستاده بودم ، می توانید آنچه را که من گوش می دهم یا با چه کسی صحبت می کردم بشنوید. این شبیه به نحوه لوله های Oculus Quest در صدا است که هنوز هم می توان از راه دور شنیده شد.

من تعجب می کنم که این عینک فاقد صوتی فضایی سه بعدی است ، فناوری ای که اخیراً گرم شده است. فیس بوک به عنوان راهی برای جمع آوری مردم به طور واقعی در صدای صوتی فضایی صعودی است ، اما این عنصر در حال حاضر در این عینک ها از دست رفته است.

داستانهای ری بان ، عکس ، آینه حمام.

به عنوان دوربین ، این لیوان ها در یک خرج کردن مناسب هستند ، اما آنها جایگزینی تلفن ندارند. دوربین های 5 مگاپیکسلی هرگز برای رقیب دوربین های تلفنی طراحی نشده بودند و برخی از عکس ها نسبت به من عادت کمتری و دقیق به نظر می رسید. اما برخی از عکس های پارک خوب به نظر می رسید ، و دقیقاً مانند دوربین مچ بند Apple Watch Band که تابستان امسال امتحان کردم ، داشتن برخی از توانایی های گرفتن عکس در موقعیت های بدون تلفن بهتر از هیچ کدام نیست. خاطرات آشنا از دستگاههای دوربین-حافظه-سوروگات ، از جمله Google Glass ، مجدداً مورد استفاده قرار گرفت. اما این عینک ها در آنها نمایش هایی ندارند - شما باید به جلو نگاه کنید و فقط امیدوار باشید که موارد را به درستی قاب کرده اید. به طور کلی ، همه چیز خوب بود.

ضبط عکسی از خودم در حالی که من برای فیلم خود B-Roll شلیک می کنم.

فیلم ، که در پشت سر هم 30 ثانیه ضبط شده است ، بهتر از حد انتظار به نظر می رسد. اما بررسی ویدیوی من و کلیپ ها را تماشا کنید و خودتان قضاوت کنید. باز هم ، این GoPro نیست ، و حد ضبط 30 ثانیه به این معنی است که اینها هرگز ابزار واقعی دوربین برای ورزش های جدی بدون هندزفری ، آشپزی ، هنر یا سایر موارد ممکن نیستند.

این دوربین فیلم ها را با فرمت مربع در 1،184x1،184 پیکسل در 30 فریم در ثانیه (یا حالت پرتره عمودی در یک مستطیل بلند) و عکس هایی با نسبت 4: 3 با وضوح با وضوح با 2،592x1،944 شلیک می کند. هیچ فیلم دایره ای مانند Spectacles Snapchat (خوشبختانه) نگرفت.

شلیک شده بر روی داستانهای ری بان: یک پارک در نزدیکی. یکی از عکسهای بهتر

به گزارش فیس بوک ، این عینک دارای ذخیره سازی روی تخته است که برای 35 فیلم 30 ثانیه یا 500 عکس کافی است. من هرگز آن را در یکی از مسافرتهایم پر نکردم ، اما تلفن خود را نیز در این نزدیکی نگه داشتم. شیشه ها به برنامه تلفن ، نمای فیس بوک ، برای خاموش کردن عکس ها و پاک کردن ذخیره سازی عینک وصل می شوند. این به معنای استفاده از یک تلفن در این نزدیکی است ، اما می توانند برای چند ساعت یکبار شیشه ای مستقل باشند. با استفاده از یک تماس مغناطیسی هوشمندانه که در یکی از لولاهای بازوی عینک پنهان شده است ، شیشه ها با استفاده از مورد موجود شارژ می شوند. اما این بدان معنی است که برای استفاده از عینک به پرونده نیاز دارید.

پرونده شارژ شامل ، تنها راه شارژ عینک.

این پرونده دارای یک درگاه USB-C برای شارژ مجدد است و باتری کافی برای شارژ چندین بار لیوان (سه مورد طبق فیس بوک) دارد. عمر باتری برای عینک و پرونده در برنامه View از طریق تلفن ظاهر می شود. این مورد در 30 دقیقه عینک را نیمه شارژ می کند ، یا 70 دقیقه برای شارژ کامل طول می کشد.

آنها همچنین بلوتوث و Wi-Fi فعال هستند. این عینک از بلوتوث 5 برای اتصال به تلفن های صوتی استفاده می کند و دارای Wi-Fi 802. 11ac برای بارگیری سریعتر عکس ها و فیلم ها است.

من احساس می کنم که با این عکس ها عکس می گیرم.

حریم خصوصی یا عینک جاسوسی؟

به سؤال مداوم عینک های هوشمند و پذیرش عمومی خوش آمدید. از زمان ظهور و سقوط شیشه های Google در سال 2013/14 ، ما هرگز ایده نحوه برخورد با پوشیدنی های صورت مجهز به دوربین را حل نکردیم. فیس بوک دستورالعمل های حریم خصوصی زیادی را در راهنمای داستانهای Ray-Ban Stories و در آموزش سوارکاری برنامه Facebook View دارد ، که عمدتاً پیشنهاد می کند به قوانین محلی احترام بگذارد ، در هنگام رانندگی یا استفاده از تجهیزات سنگین از آن استفاده نکند و در مکان های عمومی خاموش شود. یک سوئیچ خاموش در داخل عینک در امتداد یک بازو وجود دارد ، اما معمولاً عینک به طور خودکار کاری انجام نمی دهد ، مگر اینکه به طور خاص از فیس بوک بخواهید عکس یا فیلم بگیرید یا از دکمه کرکره دوربین استفاده کنید.

یک چراغ LED سفید که در گوشه جلوی فریم ها ساخته شده است تا هنگام ضبط به مردم هشدار دهد (همچنین هنگام عکس گرفتن صدای کرکره وجود دارد) ، اما این هشدارها بسیار ظریف هستند. در واقع ، بچه های من که در نور روز در کنار من ایستاده اند ، واقعاً متوجه آن نشده اند. این ، همراه با لنزهای دوربین تاریک غیر منتظره ظریف بر روی عینک ، این موارد را بسیار مخفی تر از آنچه انتظار داشتم ایجاد می کند. عالی برای اینکه بتوانید بدون ایستادن آنها را بپوشید ، و بیشتر مردم فکر نمی کنند دوربین هایی ساخته شده اند.

سپس دوباره ، ما در دنیایی هستیم که تلفن های ما همیشه عکس می گیرند. زندگی در حال حاضر وضعیت نیمه اوضاع است. اما این بدان معنا نیست که عینک دوربین نیز یک هنجار اجتماعی قابل قبول است.

برنامه Facebook View ، که در آن عینک با تلفن و عکس ها و فیلم های شما جفت می شود. برخی از عوارض پس از آن نیز وجود دارد.

اما در مورد نگرانی های مربوط به مزاحمت های حریم خصوصی فیس بوک برای شما ، عینک پوشنده چیست؟برنامه نمایش جدید فیس بوک قول می دهد فضایی امن باشد که در آن عکس ها جمع آوری شده و در برنامه های دیگر به اشتراک گذاشته نمی شود ، یا برای هدف قرار دادن تبلیغات توسط Facebook بارگذاری یا تجزیه و تحلیل می شود. با این حال ، در فیس بوک یا اینستاگرام بارگذاری کنید ، و سپس در قوانین استاندارد حریم خصوصی رسانه های اجتماعی فیس بوک هستید. فیس بوک همچنین می گوید تمام داده های استفاده از دوربین برای هدف گیری تبلیغات استفاده نمی شود (یا آنچه که عینک می بینید یا می شنوید) ، اما تنظیماتی وجود دارد که می توانید به فیس بوک اجازه دهید نحوه استفاده از عینک را تجزیه و تحلیل کند (تعداد عکس های گرفته شده ، طولاستفاده) ، با استفاده از این برای "بهبود و شخصی سازی تجربه محصول خود". من آن را خاموش نگه داشتم.

آیا همه اینها نگران کننده است؟مطمئن. با توجه به پیچیده تر شدن سخت افزار ، فیس بوک به محاصره خطوط بین حریم خصوصی و داده های شما محو می شود و سایر تولید کنندگان دستگاه های AR نیز هستند.

داستانهای ری بان در کنار Oculus Quest 2. چه زمانی این دو شروع به ضرب و شتم می کنند؟

سلام فیس بوک ، بعد چه؟

به عنوان یک جفت عینک آفتابی متصل ، این داستانهای ری بان نشان می دهد که گرفتن عینک معمولی برای داشتن فناوری در داخل واقعاً امکان پذیر است. اما اینها کاملاً عینک AR نیستند و جاده جاه طلبانه فیس بوک در پیش رو بسیار بیشتر از بلندگوها و دوربین ها است. در حال حاضر فیس بوک آرایه های سنسور را در عینک های نمونه اولیه آزمایش می کند تا ببیند دستگاه های آینده چگونه می توانند جهان را ببینند و نقشه برداری کنند: این همان چیزی است که فیس بوک می خواهد هدست های آینده AR خود باشد. همچنین ، در بعضی از مواقع ، مچ دست و ساعتهای ورودی عصبی به عنوان راه هایی برای حرکات و لمس چیزهای نامرئی که از طریق نمایشگرهای سر به بالا نشان داده می شود ، عمل می کنند.

جایی که فیس بوک با عینک بعدی می رود قسمت جالب است. همکاری چند ساله با Essilorluxottica که فیس بوک اعلام کرده است ، که با این عینک های اساسی تر شروع می شود ، به وضوح به سمت چیزهای بسیار پیشرفته تر تلاش می کند. ترکیب مجازی و واقعی با نمایشگرهای تعبیه شده ، صوتی فضایی. هیچکدام از اینها در اینجا نیست.

در حال حاضر ، جالب ترین بخش داستانهای ری بان این است که آنها ممنوعیتی هستند. و چیزی آینده نگر در مورد قرار دادن اینها وجود دارد و ناگهان شنیدن آنها را به زندگی ، در آماده و به ظاهر زنده می شنود. اما ویژگی های هوشمند آنها در حال حاضر محدود است. شاید این امر شما را آرام کند یا شما را ناامید کند. یا هر دو. اما دیدگاههای واقعی فیس بوک مدتی بیشتر طول می کشد. اگر واقعاً به چند صد دلار به واقعیت مختلط علاقه دارید ، Oculus Quest 2 در حال حاضر در آن غرق شده است. این ممنوعیت های پرتوی ممکن است سرانجام برای دیدار با این تلاش نیز تکامل یابد.