ریسک و بازده در انتخاب صندوق متقابل

سرمایه گذاران صندوق های کاربردی هنوز فقط نیمی از داستان را دریافت می کنند. تمرکز - هم در مطبوعات مالی و هم در تبلیغات - بر بازده سرمایه گذاری است ، که اغلب با بازده تاریخی در فواصل زمانی چندین بار اندازه گیری می شود ، با هر گونه ذکر ریسک نسبی وجوه به کلیات نادرست منتقل می شود.

سرمایه گذاران - و CPA هایی که به آنها توصیه می کنند - معیارهای عینی نیازمند به طور خلاصه ابلاغ شده اند تا آنها را قادر به درک خطرات همراه با این بازده ها کنند تا بتوانند انتخاب صندوق های متقابل منطقی را انجام دهند. متأسفانه ، مطبوعات مالی غالباً با سرمایه گذاران صندوق های متقابل رفتار می کنند که گویی قادر به درک آمار ریسک اساسی و رابطه اساسی بین ریسک و بازده هستند که باید تمام تصمیمات سرمایه گذاری را هدایت کند.

جهان صندوق متقابل غالباً به دو اردوگاه مجزا - برنده و بازنده - فقط بر اساس عملکرد تقسیم می شود. همان انتشار که از یک مدیر صندوق برای فراتر از بازار گاو نر تمجید می کند ، مدیر را به دلیل بیش از ضررهای بازار در رکود مورد انتقاد قرار می دهد ، حتی اگر این یک انتظار منطقی مبتنی بر صندوق های سرمایه گذاری تهاجمی و مشخصات پرخطر باشد. علاوه بر این ، مدیر تهاجمی ممکن است در حال سرمایه گذاری به سمت یک معیار بسیار متفاوت باشد ، مثلاً شاخص رشد راسل به جای استاندارد و Poors 500. (به نوار کناری مراجعه کنید) این نوع گزارشگری اغلب در یک نقطه نامناسب در چرخه سرمایه گذاری قرار می گیرد.-بودجه در اوج بازار گاو نر ، هنگامی که خیلی دیر شده است برای سرمایه گذاران و صندوق های دفاعی پس از کاهش بازار خیلی دیر شده است.

لیست صندوق های متقابل که شامل "وجوهی برای در نظر گرفتن هزاره بعدی" یا "17 بزرگترین بودجه در تاریخ جهان" است ، اغلب در رسانه ها ظاهر می شود و خواندن جالب را می بخشد. اما ، با گذشت زمان ، چنین لیست هایی ثابت نشده است که به ویژه بصیرت است. وجوه با سوابق مربوط به سود پایدار و ریسک مطلوب-ویژگی های بازپرداخت معمولاً گزینه های بهتری برای سرمایه گذاران بلند مدت است. این ممکن است به دنبال تصحیح عمیق در بازار آشکار باشد اما در طی بازارهای در حال افزایش دشوار است ، زمانی که بسیاری از این صندوق ها دارای برچسب "LaGgards" هستند. کاهش انتخاب صندوق متقابل به سطوح ساده گرایانه ، یک سرمایه گذاری نادان را فرض می کند ، که برای ارتقاء سرمایه گذاری موفق کار کمی ندارد.

این مقاله به منظور کمک به CPA ها در تفسیر اقدامات آماری مختلف ریسک ، زیرا آنها در مورد صندوق های متقابل اعمال می شوند ، بنابراین در موقعیت بهتری برای مشاوره به مشتریان خود در مورد این جنبه اغلب پیچیده سرمایه گذاری سهام و اوراق بهادار قرار می گیرند. دانستن چگونگی تفسیر صحیح این اطلاعات ، CPA ها را برای ارائه توصیه های سرمایه گذاری مسئولیت پذیر و آگاهانه به مشتریان خود آسان تر می کند.

درک ریسک بسیاری از سرمایه گذاران معتقدند ایالات متحده در دوره ای از عدم اطمینان زیاد در بازارهای سرمایه گذاری خود قرار دارد. این نتیجه گیری است که در تمام شرایط بازار اعمال می شود - به جز در موارد زیر. ریسکی که یک سرمایه گذار در نظر می گیرد ، چیزی است که فرصت بازده بالاتر را فراهم می کند. شناخت این امر روشن می کند که وقتی CPA ها و مشتریان آنها تصمیمات سرمایه گذاری می گیرند ، باید تأکید بیشتری بر تجزیه و تحلیل ریسک ایجاد شود. تجزیه و تحلیل ریسک برای تحقیقات صندوق های متقابل بسیار مهم است. تمرکز بر روابط طولانی مدت بین ریسک و بازده ، CPA ها را قادر می سازد تا انتظارات واقع گرایانه را در مورد عملکرد مورد انتظار در شرایط مختلف بازار ایجاد کنند.

منبع: موسسه شرکت سرمایه گذاری ، واشنگتن ، D. C.

هنگامی که عدم اطمینان در مورد اینکه آیا بازده آینده با بازده مورد انتظار متفاوت خواهد بود ، خطر وجود دارد. خطر صفتی است که بدون زمینه نه خوب و نه بد. بر این اساس ، نقش CPA این نیست که ریسک را از بین ببرد (تعداد کمی از مشتری ها در تأمین مالی اهداف بلند مدت خود با بازده قبض خزانه داری موفق خواهند بود) بلکه برای کنترل ریسک و اطمینان از اینکه مشتری ها به اندازه کافی از خطرات ناشی از آنها جبران می شوند. وادتفاوت بین نرخ بازده مورد نیاز صندوق متقابل-ریسک آن-و نرخ بدون ریسک حق بیمه خطر است.

منابع بسیاری از عدم اطمینان وجود دارد که حق بیمه مناسب را تعیین می کند ، از جمله ریسک بازار ، ریسک تجاری ، ریسک نقدینگی ، ریسک مالی (اهرم) ، مدت زمان و ریسک اعتباری برای اوراق قرضه و ریسک سیاسی و ارزی برای دارایی های بین المللی. ریسک نمونه کارها سرمایه گذاری به طور کلی به صورت سیستماتیک یا غیر سیستماتیک طبقه بندی می شود. به بیان ساده ، ریسک سیستماتیک بخشی از ریسک اوراق بهادار است که مربوط به بازار است یا تحت تأثیر قرار می گیرد. ریسک غیر سیستماتیک بخشی است که به بازار ارتباطی ندارد و در عوض ، به عوامل منحصر به فرد در سبد صندوق های متقابل خاص نسبت داده می شود. به عنوان مثال ، یک نمونه کارها که به شدت نسبت به سهام خودرو وزن می شود ، در معرض خطرات مرتبط با مذاکره در مورد قرارداد اتحادیه جدید (خطر غیر سیستماتیک) و همچنین مواردی که از بازار کلی (ریسک سیستماتیک) قرار دارند ، خواهد بود.

اندازه گیری ریسک از آنجا که فرض ریسک ذاتی برای فرآیند سرمایه گذاری است ، سرمایه گذاران صندوق های متقابل باید به اندازه کافی و به طور مداوم برای خطرات مورد نظر آنها پاداش بگیرند. تحقیقات محتاطانه به معنای جستجوی مدیران صندوق است که به طور مداوم بازده هایی را توجیه می کنند و خطرات مورد نظر خود را توجیه می کنند.

تحقیقات تئوری نمونه کارها مدرن تعدادی از آمار را توسعه داده است که امکان تعیین دقیق تر رابطه بین ریسک و بازگشت را فراهم می کند. این اندازه گیری ها به تعیین کمک می کنند

• نوسانات بودجه (انحراف استاندارد).
• چقدر یک صندوق از یک شاخص بازار خاص (R²) آینه می کند.
• چقدر یک صندوق بی ثبات با آن شاخص بازار (بتا) مقایسه می شود.
• چه مقدار از بازده تنظیم شده در معرض خطر توسط یک مدیر با استعداد (آلفا) ایجاد می شود.

انحراف معیار. انحراف استاندارد اندازه گیری پراکندگی است. از آنجا که مربوط به سرمایه گذاری است ، این یک معیار است که میزان بازده فردی از میانگین بازده مورد انتظار در مدت زمان مشخصی متفاوت است. از آنجا که تاریخچه عملکرد وجوه متقابل اغلب بر اساس بازده متوسط سالانه 1- ، 3- ، 5- یا 10 ساله گزارش می شود ، برای CPA مهم است که درک کنند که این بازده ها چقدر سازگار بوده اند. بازده متوسط سالانه 10 ساله بالا ممکن است با چند سال برجسته همراه با چند مورد متوسط حاصل شود. در حالی که ممکن است متوسط به نظر برسد ، نوسانات سال به سال ممکن است برای تحمل ریسک مشتری قابل قبول نباشد.

ممکن است با پیروی از مسیرهای بسیار متفاوت ، دو بودجه در همان مکان به دست آمده باشد. همانطور که در نمایشگاه 1 ، در زیر نشان داده شده است ، ویستا قرن بیستم آمریکا ، یک صندوق رشد وسط ، بسیار بی ثبات تر از سهام متقابل بوده است ، یک صندوق ارزش بزرگ درپوش که الگوی سازگاری بوده است ، حتی اگر 3 و 10 آنهابازده کل سال مشابه است. اگرچه این وجوه متفاوت در اینجا با عقب نشینی مقایسه می شوند ، اما انحرافات استاندارد تاریخی مطمئناً باید به انتظارات آینده کمک کند. هرچه مشتری در معرض خطر باشد ، احتمال اینکه او همچنان به اندازه کافی صندوق ریسک پذیر برای دستیابی به بازده نهایی خود ادامه دهد ، کمتر خواهد بود.

r²ضریب تعیین (معروف به R-Squared) درصد یک حرکت صندوق های متقابل را که مطابق با شاخص معیار آن است ، اندازه گیری می کند. یعنی R² نشان می دهد که چه میزان عملکرد وجوه - که به عنوان درصد بیان شده است - توسط بازار توضیح داده شده است (خطر سیستماتیک). برعکس ، تفاوت بین صندوق های R² و 100 ٪ نشان می دهد که چقدر از این عملکرد منحصر به صندوق (ریسک غیر سیستماتیک) و نه به بازار است. R² اغلب به عنوان "خوب بودن" بین صندوق و شاخص بازار که در برابر آن محک است ، نامیده می شود.

یک صندوق شاخص ، مانند صندوق Vanguard Index 500 ، که چاه S& P 500 را ردیابی می کند ، دارای R² به 100 ٪ است و مانند S& P 500 به نظر می رسد. ویژگی های غیر سیستماتیک یا منحصر به فرد بیشتر به عملکرد آن کمک می کند.

مانند خود ریسک ، R² نه خوب است و نه بد. در عوض ، این اقدامی است که CPA ها را قادر می سازد تا ویژگی های ریسک یک صندوق معین را بهتر درک کنند. یک سرمایه گذار که از یک استراتژی مدیریت منفعل پیروی می کند ، باید صندوق های شاخص را با R² به 100 ٪ نزدیک کند تا بتواند عملکرد بازار را بدست آورد. یک مدیر فعال باید برخی از بازار را برای تمرکز بر اوراق بهادار خاص یا یک بخش صنعت که معتقد است کم ارزش است ، کنار بگذارد.

دانستن وجوه R² همچنین CPA ها را قادر می سازد تا ارتباط سایر اقدامات آماری ریسک مانند بتا و آلفا را تعیین کند و میزان لازم برای تصفیه "بازار" است. به عنوان مثال ، صندوق رشد و درآمد T. Rowe قیمت 92 ٪ با S& P 500 در مقابل 46 ٪ با راسل 2000 دارد. برعکس در مورد صندوق بلوط صادق است (نگاه کنید به نمایشگاه 2) دانستن خوب بودن تناسب بین صندوق و معیار مناسب آن برای جلوگیری از تجزیه و تحلیل های بی معنی و شاید گمراه کننده بسیار مهم است.

برای ارزیابی صحیح صندوق ، یک CPA باید آن را با یک معیار مناسب مقایسه کند. به عنوان مثال ، Moingstar در آمار گزارش های خود که بر اساس بازارهای نزدیک مرتبط است ، شامل شاخص "بهترین مناسب" است. سهام موجود در یک صندوق خاص نیز مهم است. به عنوان مثال ، یک صندوق کلاه کوچک با راسل 2000 که یک معیار کلاه کوچک است مقایسه می شود.

بتاضریب بتا تنوع بازده تاریخی صندوق ها را به طور کلی به بازار مقایسه می کند. یعنی بتا برای هر درصد تغییر در شاخص معیار ، یک تغییر انتظار می رود. متداول ترین بتا S& P 500 است که بتا 1. 00 دارد. بتا یک نسبی است نه یک عدد مطلق (همانطور که از انحراف استاندارد متمایز می شود ، که یک اندازه گیری مطلق از نوسانات است). یک صندوق متقابل می تواند به همان اندازه بی ثبات ، بی ثبات تر یا کمتری نسبت به بازار کلی باشد که طبق کنوانسیون دارای بتا 1. 00 است. اگر یک صندوق دارای بتا زیر بازار 86/0 باشد ، می توان گفت که این صندوق 86 ٪ از نوسانات بازار را دارد. نسبت به شاخص بازار ، تنها 86 ٪ از سود را در بازارهای UP ضبط می کند و 86 ٪ از افت شاخص را در بازارهای پایین کاهش می دهد. به همین ترتیب ، بتا بیش از 1. 00 نشان می دهد که یک صندوق از شاخص بی ثبات تر است. دانستن بتا وجوه CPA ها را قادر می سازد انتظارات واقع گرایانه ای را در مورد نوسانات وجوه در مقایسه با بازار ایجاد کنند - ابزاری ارزشمند در ایجاد نمونه کارها متناسب با مشخصات ریسک مشتری.

یک نتیجه مهم برای نتیجه گیری از بتا وجود دارد. یک صندوق باید به طور قابل توجهی مطابق با بازار باشد که آماری معنی دار باشد. به راحتی می توان از این باور برخورد کرد که صندوق در مقایسه با شاخص اشتباه ، دارای نوسانات زیر بازار است. به طور خاص ، یک صندوق سهام شرکت کوچک می تواند یک بتا قابل قبول در برابر S& P 500 محاسبه کند که در واقع راسل 2000 مناسب تر باشد.

به عنوان مثال ، صندوق رشد در حال ظهور پرخطر PBHG دارای بتا 0. 98 در مقایسه با S& P 500 اما بتا آشکارتر 1. 45 در مقایسه با راسل 2000 است. باز هم ، R² هنگام تفسیر این آمار مهم می شود. نمایشگاه 3 ، نشان می دهد که وقتی در کنار R² خود برای هر دو شاخص مشاهده می شود ، نوسانات رشد PBHG هنگامی که به طور مناسب معیار باشد ، آشکار می شود.

آلفاآلفا نشان دهنده تفاوت بین عملکرد واقعی صندوق های متقابل و عملکردی است که بر اساس سطح ریسک گرفته شده توسط مدیر انتظار می رود. این CPA را وسیله ای برای تفکیک مؤلفه عملکردی که به بازار نسبت به بازار منعکس می شود ، ارائه می دهد که منعکس کننده سهم مدیران است. مانند بتا ، آلفا به جای یک شاخص مطلق عملکرد تنظیم ریسک ، نسبی است. اگر یک صندوق بازده مورد انتظار را برای میزان ریسک فرض شده تولید کند ، صندوق دارای آلفا صفر است. یک آلفا مثبت نشان می دهد که مدیر بازده ای بیشتر از آنچه انتظار می رود برای ریسک گرفته شده باشد ، تولید کرده است.

برای محاسبه آلفا ، عملکرد واقعی وجوه را با بازده مورد انتظار تنظیم شده با ریسک مقایسه کنید (بازده بدون ریسک به بازده واقعی بازده بیش از بازده بدون ریسک ، تعدیل شده توسط وجوه بتا اضافه شده است). این تفاوت اندازه گیری سهم مدیران برای بازگشت است. به عنوان مثال ، اگر بازده S& P 500 در یک سال معین بیش از بازده صورتحساب خزانه داری 10 ٪ و صندوق 120 ٪ به اندازه بازار بی ثبات باشد (بتا 1. 2) ، پس صندوق باید از T- بهتر باشدصورتحساب 12 ٪. اگر این صندوق در واقع از 15 ٪ از T-Bills بهتر عمل کند ، آلفا آن یا بازده تنظیم شده ریسک ، 3 ٪ خواهد بود. مدیر با تولید بازده بیشتر از حد انتظار برای سطح ریسک گرفته شده ، ارزش افزوده را به نمونه کارها اضافه کرد. یک آلفا منفی نشان می دهد که مدیر به اندازه کافی سرمایه گذاران را برای خطرات گرفته شده پاداش نداده است.

سرمایه گذاران به دنبال وجوهی هستند که توسط مدیرانی اداره می شوند که به طور مداوم از نظر آماری معنی دار مثبت تولید می کنند. با این حال ، بسیاری از وجوه عالی ممکن است با رعایت سفت و سخت به آلفا از نظر حذف شود. به طور کلی ، سرمایه گذاران برای دستیابی به هر نوع نتیجه گیری معنی دار ، حداقل به سه سال داده نیاز دارند. حتی در این صورت ، یک آلفا مثبت یا منفی در هر دوره معین ممکن است به دلیل شانس باشد. یک سری از محاسبات آلفا با گذشت زمان لازم است تا با اهمیت آماری مشخص شود که آلفا با موفقیت مدیر برتر (یا فرومایه) را از بسته متمایز می کند. همچنین ، بسیاری از وجوه با توجه به سبک های التقاطی مدیریت می شوند که به اندازه کافی با یک شاخص تعیین شده مطابقت ندارند تا آلفا معنی دار شود. مجدداً ، مانند بتا ، خوب بودن متناسب با یک شاخص (همانطور که توسط R² اندازه گیری می شود) لازم است قبل از اینکه آلفا به یک ابزار تحلیلی معتبر تبدیل شود. میدان نبرد سرمایه گذاری با انتظارات ذبح شده از سرمایه گذاران که به Alphas و Betas به اشتباه تفسیر شده اند متکی است.

به عنوان مثال ، صندوق کلاه کوچک Lazard ، در مقایسه با S& P 500 (R² 52 ٪) ، آلفا منف ی-1. 53 ٪ تولید می کند ، اما یک آلفای مثبت 2. 35 ٪ وقتی در برابر معیار مناسب تر آن اندازه گیری می شود ، Russell 2000 (R² از90 ٪).

تاریخچه عملکرد تحقیق در مورد وجوه متقابل مناسب برای مشتری ها فراتر از مقایسه وجوه فردی است که بازده عقب مانده با شاخص های مربوطه است. شاخص های گسترده بازار مطمئناً باید همراه با شاخص های خاص رشد یا ارزش سبک مانند رشد S& P Barra یا ارزش راسل در نظر گرفته شود. CPA ها همچنین باید به صورت سال به سال مقایسه صندوق ها را انجام دهند ، و توجه ویژه ای از بازده های حاصل از دوره های پایین بازار را دریافت می کنند (1990 و 1994 سالهای خوبی برای جستجوی صندوق های سهام داخلی هستند). بسیاری از مدیران صندوق های متقابل هرگز بازار خرس گسترده ای را تجربه نکرده اند.

هیچ شاخص واحدی وجود ندارد که به شما بگوید بازار سهام چگونه انجام می دهد زیرا "بازار" به معنای چیزهای مختلف برای افراد مختلف است. دو شاخص محبوب بازار سهام وجود دارد

استاندارد و پوورس 500. همانطور که از نام آن پیداست ، این شاخص 500 سهام مشترک داخلی شرکت های بزرگ و مستقر را ردیابی می کند. این ماده اغلب به عنوان جایگزینی برای بازار سهام به طور کلی استفاده می شود. 500 سهام شامل 400 شرکت صنعتی ، 40 شرکت مالی ، 40 شرکت دولتی و 20 شرکت حمل و نقل است و دارای سرمایه گذاری در بازار است. S& P 500 اغلب به عنوان یک شاخص معیار برای مقایسه سهام عدالت ، تخصیص دارایی ، وجوه متقابل متعادل و درآمد استفاده می شود.

راسل 2000. این شاخص شامل کوچکترین 2،000 شرکت در شاخص Russell 3000 است که به نوبه خود از 3000 شرکت بزرگ ایالات متحده با سرمایه گذاری در بازار تشکیل شده است که 98 ٪ از بازار سهام ایالات متحده را تشکیل می دهد. راسل 2000 تقریباً 7 ٪ از سرمایه کل بازار راسل 3000 را نشان می دهد و اغلب به عنوان سنج برای سرمایه گذاری در سهام شرکت کوچک استفاده می شود.

برای تعیین اعتبار آن ، تاریخچه عملکرد نیز باید از نظر کیفی مورد بررسی قرار گیرد. CPA ها باید در مورد مدیر نمونه کارها و صندوق ها تحقیق کنند تا اطمینان حاصل کنند که همان استعدادی که در حال حاضر وجود دارد ، آمار مدیریت و عملکرد گذشته را تولید کرده است. ثبات مدیریت بسیار مطلوب است. استعدادهای سرمایه گذاری واقعاً می توان گفت "پاها" در وال استریت است.

هوازدگی طوفان درک بهتر از چگونگی اندازه گیری خطر ، CPA ها را قادر نمی سازد ماه های آینده را در دربی عملکرد صندوق متقابل انتخاب کنند. و در حالی که هیچ مقدار تحقیق نمی تواند عملکرد صندوق آینده را تضمین کند ، مطمئناً با تجزیه و تحلیل دقیق و تفسیر آمار ریسک ، می تواند احتمال ریسک ناخواسته را کاهش دهد. تحقیقات دقیق ، CPA ها و مشتریان آنها را قادر می سازد تا طیف وسیعی از صندوق های متقابل از نتایج احتمالی را در افق های زمانی مختلف درک کنند. در یک بازار رو به زوال ، گاهی اوقات این درک فقط ممکن است راحتی حاشیه ای را فراهم کند که کسانی را که طوفان می کنند از کسانی که این کار را نمی کنند جدا می کند.