بولتن سرمایه گذار: صندوق های فهرست

توجه: این بولتن اطلاعات اساسی در مورد چگونگی کار صندوق های شاخص ، که به طور سنتی شاخص های بازار را ردیابی کرده اند ، ارائه می دهد. در سالهای اخیر ، انواع جدیدی از صندوق های شاخص که شاخص ها یا معیارهای ساخته شده سفارشی را ردیابی می کنند ، رایج تر شده است. اطلاعات ارائه شده در این بولتن ممکن است در مورد این صندوق های شاخص "غیر سنتی" صدق نکند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محصولات ، به بولتن سرمایه گذار ما مراجعه کنید: بتا هوشمند ، صندوق های کم و سایر صندوق های شاخص غیر سنتی.

"صندوق شاخص" نوعی صندوق متقابل یا صندوق مبادله ای است که به دنبال ردیابی بازده شاخص بازار است. شاخص S& P 500 ، شاخص Russell 2000 و شاخص کل بازار Wilshire 5000 فقط چند نمونه از شاخص های بازار هستند که صندوق های شاخص ممکن است به دنبال ردیابی باشند.

شاخص بازار عملکرد "سبد" اوراق بهادار (مانند سهام یا اوراق قرضه) را اندازه گیری می کند ، که به معنای نمایندگی بخشی از بورس سهام یا اقتصاد است. شما نمی توانید مستقیماً در یک شاخص بازار سرمایه گذاری کنید ، اما به دلیل اینکه صندوق های شاخص شاخص بازار را ردیابی می کنند ، آنها گزینه سرمایه گذاری غیرمستقیم را ارائه می دهند.

صندوق شاخص چیست؟

صندوق های شاخص ممکن است رویکردهای مختلفی برای ردیابی شاخص بازار داشته باشند: برخی در کلیه اوراق بهادار موجود در شاخص بازار سرمایه گذاری می کنند ، در حالی که برخی دیگر فقط در نمونه ای از اوراق بهادار موجود در یک شاخص بازار سرمایه گذاری می کنند.

شاخص های بازار غالباً از سرمایه گذاری در بازار شرکت استفاده می کنند تا تصمیم بگیرند که چقدر وزن آن امنیت در این فهرست خواهد بود. سرمایه گذاری در بازار (یا "کلاه بازار") اندازه گیری ارزش کل سهام شرکت است. ارزش کل برابر با قیمت سهم است که تعداد سهام برجسته است. در یک شاخص دارای وزن در بازار ، اوراق بهادار با ارزش سرمایه گذاری بالاتر در بازار سهم بیشتری از ارزش کلی شاخص را به خود اختصاص می دهد. برخی از شاخص های بازار ، مانند میانگین صنعتی داو جونز ، "با وزن قیمت" هستند. در این حالت ، قیمت هر سهم وزن یک امنیت را تعیین می کند.

برخی از صندوق های شاخص همچنین ممکن است از مشتقات (مانند گزینه ها یا آینده) برای دستیابی به هدف سرمایه گذاری خود استفاده کنند.

صندوق های شاخص چگونه سرمایه گذاری می کنند؟

صندوق های شاخص به طور کلی از یک سبک سرمایه گذاری منفعل و نه فعال پیروی کرده اند. این بدان معناست که آنها قصد دارند با خرید و فروش اوراق بهادار خیلی وقت ها ، بازده را در طولانی مدت به حداکثر برسانند. در مقابل ، یک صندوق با مدیریت فعال اغلب با انجام خرید و فروش مکرر ، به دنبال بهتر از یک بازار (که معمولاً با نوعی شاخص اندازه گیری می شود) بهتر است.

هزینه های مرتبط با صندوق های فهرست چیست؟

از آنجا که صندوق های شاخص به طور کلی از یک استراتژی سرمایه گذاری منفعل استفاده می کنند ، ممکن است بتوانند هزینه ها را پس انداز کنند. به عنوان مثال ، مدیران صندوق شاخص به طور فعال اوراق بهادار را انتخاب نمی کنند ، بنابراین نیازی به خدمات تحلیلگران تحقیق و سایر افراد که به انتخاب اوراق بهادار کمک می کنند ، نیازی ندارند. این کاهش در هزینه مدیریت صندوق می تواند به معنای پایین آمدن هزینه های کلی برای سهامداران باشد. با این حال ، به خاطر داشته باشید که همه صندوق های شاخص هزینه کمتری نسبت به وجوه فعال دارند. همیشه مطمئن باشید که قبل از سرمایه گذاری هزینه واقعی هر صندوق را درک کرده اید.

هزینه ها و هزینه ها ارزش بازده سرمایه گذاری شما را کاهش می دهد. اگر دارایی دو صندوق عملکرد یکسان داشته باشد ، صندوق با هزینه پایین تر به طور کلی بازده بالاتری را برای شما ایجاد می کند. برای اطلاعات بیشتر ، به بولتن سرمایه گذار به روز شده ما مراجعه کنید: چگونه هزینه ها و هزینه ها بر سبد سرمایه گذاری شما تأثیر می گذارد.

برخی از خطرات صندوق های شاخص چیست؟

مانند هر سرمایه گذاری ، صندوق های فهرست شامل ریسک هستند. صندوق شاخص مشمول همان خطرات عمومی است که اوراق بهادار موجود در شاخصی که دنبال می کند ، خواهد بود. صندوق همچنین ممکن است در معرض خطرات خاصی باشد ، مانند:

• عدم انعطاف پذیری. یک صندوق شاخص ممکن است انعطاف پذیری کمتری نسبت به صندوق غیر شاخص برای واکنش به کاهش قیمت در اوراق بهادار موجود در شاخص داشته باشد.
• خطای ردگیری. یک صندوق شاخص ممکن است فهرست آن را کاملاً ردیابی نکند. به عنوان مثال ، یک صندوق فقط می تواند در نمونه برداری از اوراق بهادار موجود در شاخص بازار سرمایه گذاری کند ، در این صورت عملکرد صندوق ممکن است کمتر با شاخص مطابقت داشته باشد.
• کم کارییک صندوق شاخص ممکن است به دلیل هزینه و هزینه ، هزینه های معاملات و خطای ردیابی ، شاخص خود را تحت تأثیر قرار دهد.

قبل از سرمایه گذاری

قبل از سرمایه گذاری در هر صندوق ، باید تمام اطلاعات موجود صندوق را با دقت بخوانید. این شامل دفترچه صندوق و گزارش جدید سهامدار است. علاوه بر این ، وجوه فاش می کند فصلنامه سهام خود در فرم N-Q و گزارش های سهامداران. شما به طور معمول می توانید این اطلاعات را از وب سایت صندوق یا متخصص مالی خود و همچنین در Edgar دریافت کنید.

پرسیدن سوالات زیر ممکن است کمک کند:

1. چه هزینه و هزینه ای را می توانم برای خرید ، مالکیت و فروش این صندوق انتظار داشته باشم؟
2. چه خطرات خاصی با این صندوق همراه است؟
3. آرایش شاخص صندوق چگونه تعیین می شود؟
4. استراتژی سرمایه گذاری صندوق با اهداف سرمایه گذاری من چگونه است؟

منابع اضافی

دفتر آموزش و حمایت سرمایه گذار این اطلاعات را به عنوان خدماتی برای سرمایه گذاران ارائه داده است. این نه یک تفسیر قانونی است و نه بیانیه سیاست SEC. اگر در مورد معنی یا کاربرد یک قانون یا قانون خاص سؤالی دارید ، لطفاً با وکیلی که متخصص در قانون اوراق بهادار است ، مشورت کنید.